حرف دل جوون 20 +ساله

به نام خدا

قرار بود در این وبلاگ به کمک هم از جا پاشیم و برای انجام کارهای بزرگ انگیزه سازی کنیم و نقش آب راکد رو دیگه بازی نکنیم و برای متصل شدن به دریای صاف زلال جاری بشیم .

اما باید اعتراف کنم که اتفاقی افتاد که بسیار مرا تحت تاثیر قرار دادو درست توی مهار کردنش موفق نبودم و احساس شکست خورده ها را پیدا کردم راین احساس تلخ باعث شد که دو ماه هیچ کاری نکنم توی حباب خودم بمونم تنبل و بیکار تر از هر روز و بی برنامه تر از دیروز ، شبم صبح شه و صبحم شب. خدا رو شاکرم که دستم رو گرفت و این حس تلاش کرن دوباره در من زنده شد از فردا دوباره تلاش خواهم کرد و متن های انگیزه بخشی رو که خودم ازشون جون میگیرم روتو این وبلاگ میذارم . به امید اینکه دلمون همیشه پر از خدا باشه